Meet the Dragons
it is one thing to read about dragons and another to meet them.
Dragons.
Creatures no one ever fully understood.
They are as tricky as the sea.
Dangerous, but not always.
Dragons do bring happiness.
Every Dragon can choose his life.
Not only bad, but also good...
Draken zijn zeldzaam.
Nu in mijn tijd. Jarenlang werden ze opgejaagd, vermoord.
Omdat ze zogenaamd gevaarlijk zouden zijn.
In de verhalen waren Draken altijd slecht.
Ze zorgden alleen maar voor problemen.
Nu ruim een eeuw later zijn er bijna geen draken meer.
Iedereen denkt dat ze zijn uitgestorven. Dit is niet zo.
Ze zijn er nog steeds. Ze zullen er altijd nog zijn.
Wij zullen er altijd nog zijn.
[hr]
Leef als Draak in een wereld waar men denkt dat je niet bestaat.
Leef je leven zoals jij het wilt. Alleen niet iedereen denkt dat de draken zijn uitgestorven.
Sommige gaan je achterna om je als nog te pakken te krijgen.
Maar wat willen ze van je? Vangen, of vrienden worden?
Sluit je vriendschap met de mensen
of neem je wraak op wat ze je familie en soort hebben aangedaan?
Leef als mens. Doe wat je altijd doet in het gewone leven.
Maar wat zijn de geruchten die je hoort? En waar komt dat vuur vandaan.
Wie gromt er in de avond zo hard dat het je huis doet schudden?
Waren het echt Draken zoals de geruchten zeggen?
Word je vrienden met ze, of loopt het uit op ruzie?
Never laugh at live dragons.
[hr]
Zorg dat draken en mensen gelijk blijven!
Naam + Achternaam:
Leeftijd:
Geslacht:
Karakter:
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
-Mens:
-Draak:
Extra:
[hr]
Mensen
~Branwen Galatea Casiopeia (kay05)
~Hagen Lares (kay05)
Draken
~Shruikan (Kay05)
http://dragons-of-sigur.weebly.com/
Meet the Dragons
-
Kay05
- Berichten: 151
- Lid geworden op: 05-07-2016 13:51
-
Kay05
- Berichten: 151
- Lid geworden op: 05-07-2016 13:51
Naam + Achternaam: Branwen Galatea Cassiopeia
Leeftijd: 18 Jaar
Geslacht: Vrouw
Karakter: -
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
~Brandmerk Rechterschouder
~Parkour + Vechtsporten
~Wapens
Naam + Achternaam: Hagen Lares
Leeftijd: 19 Jaar
Geslacht: Man
Karakter: [Zorgzaam, sociaal en actief]
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
~Sportfanaat
Naam + Achternaam: Shruikan
Leeftijd: 134 Jaar
Geslacht: Man
Lethrblaka
Karakter: -
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
IJsblauwe Ogen
Extra:
Leeftijd: 18 Jaar
Geslacht: Vrouw
Karakter: -
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
~Brandmerk Rechterschouder
~Parkour + Vechtsporten
~Wapens
Naam + Achternaam: Hagen Lares
Leeftijd: 19 Jaar
Geslacht: Man
Karakter: [Zorgzaam, sociaal en actief]
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
~Sportfanaat
Naam + Achternaam: Shruikan
Leeftijd: 134 Jaar
Geslacht: Man
Lethrblaka
Karakter: -
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
IJsblauwe Ogen
Extra:
-
Kay05
- Berichten: 151
- Lid geworden op: 05-07-2016 13:51
Naam + Achternaam: Morgan Sky Meghan Frost
Leeftijd: 18 Jaar
Geslacht: Vrouw
Karakter: -
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
~Littekens Rechterarm, buik en rug
~Parkour en Vechtsport
Naam + Achternaam: Fenrir
Leeftijd: 7 Jaar
Geslacht: Man
Death Angel
Karakter:
Uiterlijk [Foto toegestaan]: ]http://orig10.deviantart.net/2eac/f/201 ... 6ha2cv.jpg
Extra:
Naam + Achternaam: Androclus
Leeftijd: 15 Jaar
Geslacht: Man
Karakter:
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
Leeftijd: 18 Jaar
Geslacht: Vrouw
Karakter: -
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
~Littekens Rechterarm, buik en rug
~Parkour en Vechtsport
Naam + Achternaam: Fenrir
Leeftijd: 7 Jaar
Geslacht: Man
Death Angel
Karakter:
Uiterlijk [Foto toegestaan]: ]http://orig10.deviantart.net/2eac/f/201 ... 6ha2cv.jpg
Extra:
Naam + Achternaam: Androclus
Leeftijd: 15 Jaar
Geslacht: Man
Karakter:
Uiterlijk [Foto toegestaan]:
Extra:
-
Diamandis
- Site Admin
- Berichten: 542
- Lid geworden op: 25-06-2016 13:16
-
Diamandis
- Site Admin
- Berichten: 542
- Lid geworden op: 25-06-2016 13:16
Rhaegal
Onbezonnen, onvermoeibaar, ongeremd. Dat was hoe je me zou kunnen beschrijven. Jong en vol energie. Soms enigszins klunzig in mijn doen en laten. Met mijn rode ogen scan ik de omgeving. Mijn vlijmscherpe klauwen verborgen onder mijn gigantische vleugels. Nog steeds ben ik niet uitgegroeid, met mijn vier jaren ben ik één van de jongsten van allen. Een gouden schild vliegt langs de opening van mijn grot. Blinkend in de zon verblind het mijn ogen. Het was Viserion die haar vleugels uitsloeg. Een grom verlaat mijn mond maar ik blijf verder onveroerd op mijn plaats. Viserion had al mijn respect. Ze zorgde voor jongere draken en toonde ons haar genegenheid tegenover de rechtopstaande wezens. Niet iedere draak was het daarmee eens maar je kon simpelweg je respect niet verliezen tegenover haar.
Jordan
Deze morgen was weer een prachtige morgen. Al vroeg was ik opgestaan, klaar voor mijn rit op Baigar naar de wereld die iedereen bezig hield. Boeken waren altijd mijn fascinatie geweest en ook tekende ik in mijn vrije tijd. Maar nooit had ik ze in het echt gezien en dat was altijd mijn droom. Misschien was droom nog zwak uitgedrukt. Het was waarom ik leefde. Ik leef voor die prachtige wezens, dat durf ik met alle zekerheid te zeggen. Zonder moeite klim ik op de rug van de schimmel en na nog een laatste keer omkijken naar mijn ouderlijk huis, rijd ik weg. Mijn ouders waren het er niet mee eens maar nu hielden ze me niet meer tegen.
Onbezonnen, onvermoeibaar, ongeremd. Dat was hoe je me zou kunnen beschrijven. Jong en vol energie. Soms enigszins klunzig in mijn doen en laten. Met mijn rode ogen scan ik de omgeving. Mijn vlijmscherpe klauwen verborgen onder mijn gigantische vleugels. Nog steeds ben ik niet uitgegroeid, met mijn vier jaren ben ik één van de jongsten van allen. Een gouden schild vliegt langs de opening van mijn grot. Blinkend in de zon verblind het mijn ogen. Het was Viserion die haar vleugels uitsloeg. Een grom verlaat mijn mond maar ik blijf verder onveroerd op mijn plaats. Viserion had al mijn respect. Ze zorgde voor jongere draken en toonde ons haar genegenheid tegenover de rechtopstaande wezens. Niet iedere draak was het daarmee eens maar je kon simpelweg je respect niet verliezen tegenover haar.
Jordan
Deze morgen was weer een prachtige morgen. Al vroeg was ik opgestaan, klaar voor mijn rit op Baigar naar de wereld die iedereen bezig hield. Boeken waren altijd mijn fascinatie geweest en ook tekende ik in mijn vrije tijd. Maar nooit had ik ze in het echt gezien en dat was altijd mijn droom. Misschien was droom nog zwak uitgedrukt. Het was waarom ik leefde. Ik leef voor die prachtige wezens, dat durf ik met alle zekerheid te zeggen. Zonder moeite klim ik op de rug van de schimmel en na nog een laatste keer omkijken naar mijn ouderlijk huis, rijd ik weg. Mijn ouders waren het er niet mee eens maar nu hielden ze me niet meer tegen.
Hoi 
-
Kay05
- Berichten: 151
- Lid geworden op: 05-07-2016 13:51
Shruikan
Gapend kroop ik het zonlicht in. Mijn dutje had me wel even goed gedaan, maar nu werd het wel tijd om actief te worden. De grot die ik me eigen had gemaakt lag hoog in de bergen. De zon scheen fel en het was toch aardig koud. Het plan wat ik in gedachten had, was om naar het meertje te duiken. Dat lag zo'n twee kilometer lager. Daar kon ik vast ook wel mijn tweede ontbijt vinden. Kalmpjes liep ik over het plateau voor mijn grot. Erg groot was het niet, tenminste voor mij niet. Soepel sloeg ik mijn vleugels uit. Even mijn blik richtend op de beschadigde vleugels. Zuchtend richtte ik mijn blik naar beneden, ver in de diepte lag het meer. Zonder na te denken liet ik me van het plateau vallen. Heel gemakkelijk zweefde ik in cirkels naar beneden.
Branwen
Vroeg was ik al door het bos aan het struinen. Huis ontweek ik altijd, het was niet de plek waar ik me fijn voelde. Alles was zo opgesloten, zo klein. Ik wilde de frisse lucht van buiten. De ruimte die de natuur te bieden had. Zodat je overal kon kijken, alles in de gaten kon houden. Mijn pijl en boog zaten in een speciale koker, hangend op mijn rug. Het zwaard dat altijd verstopt onder mijn bed lag, had ik vandaag niet mee genomen. Het ding zat me alleen maar in de weg. En ik bewoog altijd zoveel mogelijk onzichtbaar. Dus ik zou het ook niet nodig moeten hebben. Wel had ik altijd standaard mijn werpmessen bij me. Je wist maar nooit wanneer je die nodig had.
Gapend kroop ik het zonlicht in. Mijn dutje had me wel even goed gedaan, maar nu werd het wel tijd om actief te worden. De grot die ik me eigen had gemaakt lag hoog in de bergen. De zon scheen fel en het was toch aardig koud. Het plan wat ik in gedachten had, was om naar het meertje te duiken. Dat lag zo'n twee kilometer lager. Daar kon ik vast ook wel mijn tweede ontbijt vinden. Kalmpjes liep ik over het plateau voor mijn grot. Erg groot was het niet, tenminste voor mij niet. Soepel sloeg ik mijn vleugels uit. Even mijn blik richtend op de beschadigde vleugels. Zuchtend richtte ik mijn blik naar beneden, ver in de diepte lag het meer. Zonder na te denken liet ik me van het plateau vallen. Heel gemakkelijk zweefde ik in cirkels naar beneden.
Branwen
Vroeg was ik al door het bos aan het struinen. Huis ontweek ik altijd, het was niet de plek waar ik me fijn voelde. Alles was zo opgesloten, zo klein. Ik wilde de frisse lucht van buiten. De ruimte die de natuur te bieden had. Zodat je overal kon kijken, alles in de gaten kon houden. Mijn pijl en boog zaten in een speciale koker, hangend op mijn rug. Het zwaard dat altijd verstopt onder mijn bed lag, had ik vandaag niet mee genomen. Het ding zat me alleen maar in de weg. En ik bewoog altijd zoveel mogelijk onzichtbaar. Dus ik zou het ook niet nodig moeten hebben. Wel had ik altijd standaard mijn werpmessen bij me. Je wist maar nooit wanneer je die nodig had.