Demon
rustig begin ik na op te hebben gestaan te lopen, als dan een stem hoor stop ik en draai mij om. ik zie een jonge man dit moest het vriendje van Grace zijn rustig wacht ik
Break The Rules
-
Diamandis
- Site Admin
- Berichten: 542
- Lid geworden op: 25-06-2016 13:16
-
Bunneary
- Berichten: 453
- Lid geworden op: 01-07-2016 13:48
Demon
" aangenaam " zeg ik vriendelijk teen hem zo dra Grace hem voorstel. na we veder lopen kijk ik kort opzij " ik zal na eten Ziva bellen en overleggen dan kun je daarna aan praten met directeur "
Mandy
diep in dromenland veranderen de dromen in nachtmerrie's steeds meer beweeg ik in mijn slaap. als de knallen van kogels hoor gil ik in mijn slaap en word terwel recht overeind spring wakker. meteen zak ik in elkaar door vermoeidheid maar angst is in mijn ogen te lezen er rollen tranen over mijn wan " ik wil niet meer slapen"
" aangenaam " zeg ik vriendelijk teen hem zo dra Grace hem voorstel. na we veder lopen kijk ik kort opzij " ik zal na eten Ziva bellen en overleggen dan kun je daarna aan praten met directeur "
Mandy
diep in dromenland veranderen de dromen in nachtmerrie's steeds meer beweeg ik in mijn slaap. als de knallen van kogels hoor gil ik in mijn slaap en word terwel recht overeind spring wakker. meteen zak ik in elkaar door vermoeidheid maar angst is in mijn ogen te lezen er rollen tranen over mijn wan " ik wil niet meer slapen"
-
Diamandis
- Site Admin
- Berichten: 542
- Lid geworden op: 25-06-2016 13:16
-
Bunneary
- Berichten: 453
- Lid geworden op: 01-07-2016 13:48
Demon
rustig at ik , was stil omdat vol op met zorgen in mijn hoofd zat. ik was blij dat Grace er was ze was iemand die Mandy aan kon en de waarheid tegen haar kon zeggen over dingen.
Mandy
ik laat mij van bed zaken waarna in elkaar kruip en zo klein mogelijk verstop. de tranen rollen over mijn wangen het breekpunt had ik gehaald, ik probeer Myssa voor mij te halen en begin nog meer te huilen. zelfs mensen die mocht en vrienden mee werkt of bijna mee was gingen dood. het gaf mij het gevoel dat alleen bestemd was om mensen te verliezen. voorzichtig sta ik op al iets meer energie hebbend dan vanochtend. ik had een winnie the pooh pyjama aan. mist fly msskyr nu nier uit kijkend of de arts niet op let loop ik de gang op.
rustig at ik , was stil omdat vol op met zorgen in mijn hoofd zat. ik was blij dat Grace er was ze was iemand die Mandy aan kon en de waarheid tegen haar kon zeggen over dingen.
Mandy
ik laat mij van bed zaken waarna in elkaar kruip en zo klein mogelijk verstop. de tranen rollen over mijn wangen het breekpunt had ik gehaald, ik probeer Myssa voor mij te halen en begin nog meer te huilen. zelfs mensen die mocht en vrienden mee werkt of bijna mee was gingen dood. het gaf mij het gevoel dat alleen bestemd was om mensen te verliezen. voorzichtig sta ik op al iets meer energie hebbend dan vanochtend. ik had een winnie the pooh pyjama aan. mist fly msskyr nu nier uit kijkend of de arts niet op let loop ik de gang op.
-
Bunneary
- Berichten: 453
- Lid geworden op: 01-07-2016 13:48
https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q= ... 7715019639 de pyjama van Mandy xD
Mandy
op mijn roze sokjes loop ik nhaja meer strompel door de gang. met als doel hier weg te komen, van af het begin had het gebouw mij de kriebels gegeven. een opgesloten gevoel nog erger dan thuis had zo dra oom er was. ik kon niet vluchten voor de dingen die mij aan Matthias lieten denken, aan het verdrietige gevoel. maar voor al het gevoel dat hem te kort kwam en teleurstelde, ik wilde veder met mijn leven. maar hoe kon ik veder gaan als telkens een stap veder zette kreeg ik het gevoel dat hem te kort deed. dat oneerlijk was dat ik wel veder kon en hij niet. als bleef hangen in verleden stelde ik hem teleur omdat niet de moet had om veder te gaan. verward zijnde in mijn ogen hoofd en moe zijn door telkens de strijd in mijn eigen hoofd. er zijn geen tranen er zijn geen emoties te lezen ik wilde voor nu effe niks voelen. ik moest alles op een rijtje krijgen ik moest weten hoe ik niet steeds dat gevoel kreeg van teleurstelling of verraad, waarom was alles zo lastig ? steeds veder weg kom ik van de ziekenzaal richting buiten, zo dra buiten ben heb ik langzaam meer kracht in mijn benen waarna naar de boom loop waar eerder in had gezeten gister ochtend, voorzichtig klim ik er in waar mij in verstop
Mandy
op mijn roze sokjes loop ik nhaja meer strompel door de gang. met als doel hier weg te komen, van af het begin had het gebouw mij de kriebels gegeven. een opgesloten gevoel nog erger dan thuis had zo dra oom er was. ik kon niet vluchten voor de dingen die mij aan Matthias lieten denken, aan het verdrietige gevoel. maar voor al het gevoel dat hem te kort kwam en teleurstelde, ik wilde veder met mijn leven. maar hoe kon ik veder gaan als telkens een stap veder zette kreeg ik het gevoel dat hem te kort deed. dat oneerlijk was dat ik wel veder kon en hij niet. als bleef hangen in verleden stelde ik hem teleur omdat niet de moet had om veder te gaan. verward zijnde in mijn ogen hoofd en moe zijn door telkens de strijd in mijn eigen hoofd. er zijn geen tranen er zijn geen emoties te lezen ik wilde voor nu effe niks voelen. ik moest alles op een rijtje krijgen ik moest weten hoe ik niet steeds dat gevoel kreeg van teleurstelling of verraad, waarom was alles zo lastig ? steeds veder weg kom ik van de ziekenzaal richting buiten, zo dra buiten ben heb ik langzaam meer kracht in mijn benen waarna naar de boom loop waar eerder in had gezeten gister ochtend, voorzichtig klim ik er in waar mij in verstop
-
Diamandis
- Site Admin
- Berichten: 542
- Lid geworden op: 25-06-2016 13:16
Aleksandr
Meteen stormt hij de kamer binnen. Zodra hij gebeld werd, twijfdelde hij geen moment en reed hij zo snel als hij kon naar het ziekenhuis waar ze naartoe gebracht werd. Haar moeder stond naast het bed en komt huilend naar me toegelopen. "ze leeft nog" snikt ze. "ze is wakker geworden" fluistert ze nog en Aleksandr loopt naar het bed toe. Het was niet meer de Myssa die hij herkende. Dit was de uitgemergelde Myssa. Langzaam gaan haar ogen open en ze kijkt naar Aleksandr maar haar blik is leeg en in haar mond zit een buis waardoor ze geen kans krijgt om iets te zeggen. Maar ze is niet dood en Aleksandr kon op dit moment niet blijer zijn.
Meteen stormt hij de kamer binnen. Zodra hij gebeld werd, twijfdelde hij geen moment en reed hij zo snel als hij kon naar het ziekenhuis waar ze naartoe gebracht werd. Haar moeder stond naast het bed en komt huilend naar me toegelopen. "ze leeft nog" snikt ze. "ze is wakker geworden" fluistert ze nog en Aleksandr loopt naar het bed toe. Het was niet meer de Myssa die hij herkende. Dit was de uitgemergelde Myssa. Langzaam gaan haar ogen open en ze kijkt naar Aleksandr maar haar blik is leeg en in haar mond zit een buis waardoor ze geen kans krijgt om iets te zeggen. Maar ze is niet dood en Aleksandr kon op dit moment niet blijer zijn.
Hoi 
-
Bunneary
- Berichten: 453
- Lid geworden op: 01-07-2016 13:48
Demon
na eten speel ik nog wat met een pakje drinken, daarna kijk ik kort naar Grace " ik ga bellen kom zo weer " rustig sta ik op waarna ga bellen op mijn slaapkamer, Ziva moest wel effe goed over na denken maar wilde wel mee doen, ze was geschrokken door nieuws en wilde helpen waar ze kon. na ander half uur te hebben gebeld loop ik terug naar Grace " ze doet mee " zeg ik dan en zuchten zachtjes " ik ga effe kijken bij Mandy en daarna naar bed "
Mandy
stilletjes zit ik in de boom, kort moet ik denken aan mijn vader die mij altijd probeerde te zoeken als weer eens verdwenen was en in een boom zat. spelende met een ringetje om mijn vinger kijk ik rond door de bladeren en geniet van de rust langzaam word ik rustig en krijg gevoel dat mijn hoofd leeg raakt
na eten speel ik nog wat met een pakje drinken, daarna kijk ik kort naar Grace " ik ga bellen kom zo weer " rustig sta ik op waarna ga bellen op mijn slaapkamer, Ziva moest wel effe goed over na denken maar wilde wel mee doen, ze was geschrokken door nieuws en wilde helpen waar ze kon. na ander half uur te hebben gebeld loop ik terug naar Grace " ze doet mee " zeg ik dan en zuchten zachtjes " ik ga effe kijken bij Mandy en daarna naar bed "
Mandy
stilletjes zit ik in de boom, kort moet ik denken aan mijn vader die mij altijd probeerde te zoeken als weer eens verdwenen was en in een boom zat. spelende met een ringetje om mijn vinger kijk ik rond door de bladeren en geniet van de rust langzaam word ik rustig en krijg gevoel dat mijn hoofd leeg raakt
-
Diamandis
- Site Admin
- Berichten: 542
- Lid geworden op: 25-06-2016 13:16
Grace
Ze knikt eventjes op Demon als hij zegt dat hij gaat bellen en rustig blijft ze bij Gordy zitten. Niet veel later wordt bevestigd dat Ziva ook mee doet en ze knikt op wat hij daarna zegt. "succes bij Mands" glimlacht ze nog en ze kijkt naar Gordy als hij weg is. "we gaan even vieren dat je er weer bent" lacht ze en ze springt van zijn schoot waarna ze hem meetrekt naar haar kamer.
Ze knikt eventjes op Demon als hij zegt dat hij gaat bellen en rustig blijft ze bij Gordy zitten. Niet veel later wordt bevestigd dat Ziva ook mee doet en ze knikt op wat hij daarna zegt. "succes bij Mands" glimlacht ze nog en ze kijkt naar Gordy als hij weg is. "we gaan even vieren dat je er weer bent" lacht ze en ze springt van zijn schoot waarna ze hem meetrekt naar haar kamer.
Hoi