My Mutant Life

Kay05 · Bericht door **Kay05** » 08-07-2016 10:54

Klinkt prima toch

Ik bedacht me nog een tip voor het schrijven, waar ik zelf altijd gebruik van probeer te maken:
Probeer nooit je zin met ik te beginnen, alleen als het niet anders kan. Zodra je namelijk je zin me ik begint, krijg je hele korte zinnetjes die je zo achter elkaar op kan schrijven. Als je probeert niet je zin met ik te beginnen,ben je eigenlijk gefoceert om iets anders te bedenken en creatiever te zijn met je woord en zinsopbouw

Dit heeft mij heel veel geholpen, en daarom krijg ik ook zulke lange reacties waar te veel in staat. Door zo min mogelijk ik te gebruiken aan het begin van mijn zinnen, moet ik wel iets anders verzinnen waardoor ik een lopend verhaaltje krijg

Diamandis · Bericht door **Diamandis** » 08-07-2016 16:07

Saviya
Hij had me weten te overtuigen zonder daar woorden bij nodig te hebben. Hij noemt zichzelf Xavier. Toen ik hem leerde kennen was hij al bekend met mijn gave. Hij kwam namelijk pas in beeld toen mijn gave bekend was bij iedereen. Hoe het had kunnen gebeuren weet ik niet meer precies. Die hele dag was verschrikkelijk vaag geweest voor me. Het begon met een klap tegen mijn hoofd die het even zwart liet worden. Wat ik in die periode heb gedaan weet ik niet meer. Nu zit ik hier, op het kamertje in een of ander kasteel en heb ik geen idee meer wat ik moet doen.

Diamandis · Bericht door **Diamandis** » 09-07-2016 11:20

Naam + Achternaam: Jordan Acasia Ravella
Leeftijd: 19 jaar
Geslacht: Vrouw
Karakter [Min 2 zin beschrijving]:
Uiterlijk [Foto toegestaan in tinypic link]:

-Mens:
Mutatie: Jordan heeft de mogelijkheid om alle biologische aspecten van een levend wezen te beïnvloeden. Dit omvat, maar is niet beperkt tot, genetische veranderingen, fysieke vervorming/augmentations, helen, ziekten en biologische functies. Ook heeft ze het vermogen om fysieke duplicaten van zichzelf te creëren en zichzelf te veranderen in elke gewenste menselijke vorm ongeacht het geslacht. (ze heeft een paar 'standaard vervormingen')
Extra:
Gespeeld door: Diamandis

Diamandis · Bericht door **Diamandis** » 09-07-2016 11:31

Jordan
De dag was weer begonnen. Een nieuwe strijd met mijn mutatie was weer geboren. Nu leefde ik al 19 jaar met het feit dat ik anders was dan anderen en aangezien mijn bestaan gewoon niet bekend was voor de rest van de wereld, met uitzondering van Henry die me opgevoed had nadat mijn ouders me ten vondeling gelegd hadden, wist ook niemand van mijn mutatie af. Dagelijks wordt ik geconfronteerd met het feit dat ik mezelf niet onder controle heb wat zich vooral uit in kleine, bijna niet zichtbare veranderingen van mijn lichaam. Al heb ik al eens gehad dat mijn haar groen geworden was, zelfs delen van mijn huid hadden een andere kleur gekregen. Één keertje was het echt uit de hand gelopen, toen had ik mezelf ontzettend ziek gemaakt maar uiteindelijk had ik ook weer de kracht gehad om mezelf te genezen. Dat was wel kantje boord geweest en gelukkig ook maar eenmalig.

Diamandis · Bericht door **Diamandis** » 09-07-2016 12:53

Mikai
De lichten doven langzaam. Een stilte valt over het hele publiek heen en duizenden ogen zijn op mij gericht. Een vlammetje ontstaat vanuit mijn vinger en al snel ontstaat er een steekvlam. Je hoort de mensen hun adem inhouden. Langzaam laat ik de vlammen langs mijn lichaam strijken. Vervolgens een grote vlam en na het doven is de hele zaal verduistert. Zodra de lichten weer aan springen, loop ik naar voren en ontvang een luid applaus. Glimlachend buig ik nog een aantal keer voor ze voordat ik naar achteren loop. Daar wordt ik echter meteen vastgepakt een meegenomen. "jij komt met ons mee" zegt een mannenstem en ik probeer tegen te stribbelen maar heb al snel door dat dat geen nut heeft. Mijn armen worden geboeid en ik wordt in een auto geduwt waarna de deuren dichtgesmeten worden en de auto begint te rijden. "hey! laat me eruit! ik heb niets verkeerd gedaan!" roep ik. Maar ze horen me niet of ze willen me niet horen want ze rijden gewoon door.

Diamandis · Bericht door **Diamandis** » 09-07-2016 13:04

Dario
Zuchtend kijk ik naar de brief in mijn handen. Hanson Lavo College? Zelf had ik er nog nooit van gehoord. Met mijn vingers, die ik overigens had aangepast aan het papier en dus niet meer zichtbaar waren, streel ik over de letters. Het was niet alsof het al heel lang geleden geschreven was. Dat betekend dus dat het incident van gisteren er indirect of direct mee te maken had. Nog een keer lees ik de brief door. Aan de ene kant twijfel ik of ik het wel moet doen. Aan de andere kant zou ik ook geen reden kunnen bedenken waarom ik het niet zo doen. Uiteindelijk begin ik dan toch mijn spulletjes te pakken. Mijn nieuwsgierigheid is te groot om het aanbod te negeren.

Kay05 · Bericht door **Kay05** » 11-07-2016 19:49

Morgan
Het enigste wat ik wilde was om met rust gelaten te worden. Dankzij Eragon zat ik nu dus hier. Op een plek waar ik me alles behalve veilig voelde. Ergens waar Eragon me dus naar toe had weten te slepen. "Je hebt 3 tellen om te verdwijnen Mijn gaven waren niet aanvallend. Maar Eragon wist ook wel dat hij niet zo makkelijk tegen me op kon. Gelukkig luisterde hij wel naar me. Binnen twee tellen was de deur achter hem dicht gegaan en had ik eindelijk deze kamer voor mezelf.